کتابهایی که تو را به موفقیت و ثروت می رساند.
گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ یکی از گیاهان دارویی است که خواص بسیار زیادی دارد و در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماریها از ان استفاده می شود. این گیاه ادرار اور بوده و عفونتهای ادراری را هم درمان میکند. نباید این گیاه را با علفهای هرز اشتباه بگیرید.
خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ
نام علمی: Agropyron repens (L.) Beauv .
از خانواده‌ی گندمیان Graminaceae
نام انگلیسی: Couchgrass, Twitch _ grass , Quick _ Grass
به گزارش آسان طب مَرغ گیاه علفی پایا میباشد که دارای ریزوم های سفید مایل به زرد به قطر 3 ـ 1 میلی‌متر با دسته های باریک و ریشه چه های کوچک است. ساقه گیاه مرغ همیشه عمودی و معمولاً بدون کرک میباشد.
رنگ برگ های گیاه مرغ سبز رنگ یا مایل به کبود و به ندرت پهن‌تر از 15 میلی متر هست. گل‌ها و میوه‌های گیاه علف مرغ بر روی یک محور زیگزاگ شکاف دار و در داخل یک غلاف مسطح و شل محصور شده است. گل‌های آن در فاصله‌ی خرداد و تیر ظاهر می‌شوند. طعم ریزوم آن کمی شیرین میباشد.
طبق اطلاعات بدست امده در خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ آمده است که این گیاه دارای قند، اینوزیت و تری‌تیسین Rriticin که از هیدرولیز آن لولز و املاح پتاسیم به دست می‌آید میباشد. همچنین علف مرغ دارای املاح پتاسیم، مقدار کمی اسانس، خواصّ آنتی‌بیوتیکی، و ریزوم آن حاوی لعاب، مانیتول Manitol و ایززیتول (Inositol) و دکستروز (Dextrose) است که فواید زیادی برای انسان دارد.
قسمت مورد استفاده‌ی گیاه مَرغ ریزوم و ساقه‌های زیرزمینی که غلط ریشه خوانده می شود و نیز برگ و ساقه‌های جوان که در بهار یا پاییز جمع‌آوری شده و پس از شستشوی دقیق ریزومها در سایه خشکانده میشود.
به گزارش آسان طب طبع گیاه مَرغ کمی سرد و خشک است.
از خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به خواصّ ادرار اور بودن و رفع عفونت ادرار اشاره کرد.
از دیگر خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به درمان التهاب در دستگاه هضم و مجاری ادرار، انسداد مجاری کبد و طحال، قولنج‌های کبدی، یرقان، سنگ کلیه، نقرس، رماتیسم، آب آوردن نسوج، بواسیر، بیماری‌های مزمن پوست، تنظیم ترشّحات غدد داخلی، سنگهای صفراوی و بیماری‌های سیستم لنفاتیک و گانگلیون‌ها، رفع دل پیچه، زخم‌های مثانه و سخت و قطره‌قطره ادرار کردن و .. اشاره کرد.
بیشتر بدانید : خواص گیاه کارلا یا خربزه تلخ برای درمان دیابت
ملاحظه میکنید که این گیاه چقدر خاصیت داردو برخی از ما حتی نام ان را هم نشنیده ایم.
شما میتوانید از این گیاه پر خاصیت به شکل جوشانده، 2 ـ 1 قاشق غذاخوری ریزوم خرد شده در یک لیتر آب 10 دقیقه بجوشانید و سپس از این جوشانده برای درمان التهاب کلیه و مثانه، بثورات پوستی و ناراحتی‌های رماتیسمی استفاده کنید.
خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص گیاه ریزم بید سری دوم
دم‌کرده‌ی بیخ و ریزوم گیاه مرغ برای دل پیچه و زخم‌های مثانه و سخت ادرار کردن نافع است.
یکی دیگر ازخواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ اینست که ضماد خاکستر مَرغ برای قطع خون‌روی بواسیر و تحلیل ورمها مفید است. هم چنین ریزوم آن در حالات نزله‌ای سینه، آب آوردن بافت‌ها و بیماری‌های مزمن پوست نافع است و عصاره‌ی ریشه‌ی آن برای درمان دیابت مصرف میکنند.
خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ به صورت تیتر وار
1- زیادکننده ی ادرار که منجر به دفع سموم بیشتری از بدن میشود
2- تصفیه کننده ی خون
3- تقویت کننده ی قلب
4- زیاد کننده ی عرق
5- نرم کننده ی پوست
6- رفع کننده ی خشکی زبان
7- تقویت کننده ی دستگاه دفع ادرار
8- معالج قولنج کبدی ، سنگ کلیه و مثانه ، نقرس ، یرقان و نیز سنگهای صفراوی
9- مفید به فایده برای پیچش شکم ، زخم ها ، التهابات مثانه ، سختی ادرار و خرد کردن سنگهای داخلی
10- ضماد ساقه زیرزمینى علف مرغ جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینی
11- بذر این گیاه پیشاب آور بوده و از قى و اسهال جلوگیرى مى کند و براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع
12- حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى این گیاه برطرف مى شوند
13- شیره و ساقه و برگ تازه علف مرغ ، خاصیت نرم کننده دارد و سرفه هاى پى در پى را معالجه میکند
14- سى گرم از ساقه زیرزمینى خشک آن در یک لیتر آب و هشت گرم ریشه شیرین بیان و مقدارى پوست لیمو براى کلیه اختلالات معده ، یبوست و نفخ مفید است .
امیدواریم از اطلاعاتی که در این بخش از اسان طب درباره خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ تقدیمتان کردیم بهره کافی را برده باشید.
خواص گیاه مرغ برای سلامتی و درمان بیماری ها بسیار است. به عنوان مثال این گیاه برای یبوست خوب است. همچنین یکی دیگر از خواص گیاه مرغ اینست که ادرار اور بوده و در کنار ان عفونت ادراری را برطرف میکند.
همچنین این گیاه گلو را نرم میکند و در کنارش به درمان سرفه می پردازد.
07فوریه
گیاه مرغ در اکثر مناطق کشور پراکنش داشته و در خاک های حاصلخیز با عمق کافی به سرعت رشد میکند این گیاه را میتوان از مزارع برنج، گندم، چغندر قند، پنبه، بادام زمینی، ذرت، یونجه و مراتع و باغ‌های سبزی و صیفی به دست آورد.
دارای طبع گرم دارای املاح معدنی، ویتامین‌ها، فیبر، اسیدهای آلی نظیر اسید پوگیلونیک، اسید اگزالیک، آرابینو اسید، اسانس، مواد رزینی، مواد قندی و مقداری موسیلاژ میباشد.
چایبر (Cynodon dactylon)
از خانواده : گندمیان poaceae
خواص درمانی گیاه مرغ:
گیاه مرغ قابض بوده و برای رفع اسهال مفید است. این گیاه جهت درمان آسم و برونشیت به کار میرود، دمکرده مرغ تببر بوده و جهت رفع ورم روده و دفع انگلهای داخلی مورد مصرف دارد.
این گیاه کنترل کننده قندخون بوده، ادرارآور و دفع کننده سنگ کلیه و مثانه است. مجاری ادراری را ضدعفونی کرده و تقویت کننده معده است، جهت درمان کمردرد و دردهای عصبی نظیر میگرن مفید است.
چون گیاه مرغ دارای خاصیت بازکننده انسداد رگها و معالج تصلب شرایین بوده و تاثیر زیادی در پایین آوردن فشار خون دارد. از این رو در درمان بیماری واریس بسیار مناسب است.
توصیه ها و تجویز درباره مصرف گیاه مرغ:
در ادامه مقاله انواع روش های مصرف گیاه مرغ را توضیح می دهیم.
جوشانده گیاه مرغ:
مقدار 30 گرم از ریزومهای خشک شده مرغ را در داخل یک لیتر آب ریخته و به مدت ۱۰ دقیقه جوشانده و پس از صاف کردن همراه با عسل و یا شکر روزانه سه وعده و در هر وعده یک فنجان میل کنید. این جوشانده جهت پاکسازی عروق خونی مفید و موجب جلوگیری از لخته شدن خون میشود از این رو جهت درمان بیماری‌های قلبی عروقی بسیار موثر است.
برای مطالعه مقاله خواص درمانی گیاه علف لیمو (اَدخَر) کلیک کنید .
گیاه مرغ
شربت گیاه مرغ:
مقدار ۴۰ گرم از رویزوم‌های گیاه را در داخل یک لیتر شراب ریخته و به آرامی بجوشانید و پس از سرد شدن از صافی رد کرده و میل کنید.
کمپرس گیاه مرغ:
پارچه خیس شده در جوشانده گیاه مرغ را در سطح تاولها و سوختگیها قرار دهید تا سریعتر بهبود یابند.
هیچگاه گیاهی را بدون آگاهی از خواص آن مورد استفاده قرار ندهید، برخی گیاهان دارای واکنش‌های خاص دارویی هستند، لطفاً قبل از مصرف گیاهان دارویی با پزشک متخصص مشاوره انجام دهید.
در طب سنتی آذربایجان (تّرکِه دوا) جوشانده این گیاه را برای اشخاصی که دچار گرفتگی شریانهای قلب هستند تجویز میشود. این گیاه را دارای خاصیت تصفیه کننده خون و ادرارآور نیز دانسته اند.
بید گیاه (مرغ)
/0 دیدگاه /در گیاهان دارویی /توسط داروشفا طرقبهAgropyron Repens
برداشت ریزوم ها : اسفند و فروردین یا شهریور تا آبان (تیره گندمیان)؛ این گیاه دارای ریزوم بند بند و ساقه های افراشته و گل های سنبله ای و میوه گندمه است. این گیاه را خصوصا بخاطر سرسختی بعنوان یک گیاه هرز سمج مزارع و باغچه ها می شناسند . از نظر دارویی فقط هنگامی که این گیاه در زمین های سبک و شنی رشد می کند بیشترین مواد موثره را در خود خواهد داشت . برای مصارف دارویی اصولا ریزوم آن را از زیر خاک درآورده و جمع آوری می کنند. ریزوم ها را بایستی بدقت شسته و ریشه های فرعی و قسمت های سبز آن را جدا کرده و به قطعات کوچک تقسیم و در اسرع وقت با حرارت خورشید و در محلی که هوا جریان داشته باشد خشک نمود. ماده بدست آمده بویی خوشایند و طعمی تقریبا شیرین دارد و توی ساپونین، قند ها ، یک گلوکوزید فنولیک ، آونین ، لعاب یک هیدروکربور با اثر ضد میکروبی ، آگروپیرن و دیگر مواد موثره است . این گیاه اثر مدر داشته و از آن در دم کرده های نافع کلیه استفاده می گردد. همچنین از این گیاه می توان دردرمان نقرس و روماتیسم نیز سود جست و در ترکیب داروهای ضد دیابت بعنوان داروی کمکی درکنار درمان اصلی مورد استفاده قرار می گیرد. جوشانده بیدگیاه را در زمان قدیم در مصارف خارجی و در درمان ناراحتی های پوستی و بواسیر مورد استفاده قرار می دادند. ریشه بوداده این گیاه را می توان به عنوان جانشین قهوه و بعنوان ماده اولیه تهیه آبجو و الکل بکار برد و در صورتی که بعنوان علوفه به حیوانات شیرده داده شود تولید شیر و کیفیت آن را بالا می برد. علف مرغ گیاهی دارویی با کلی خاص جوشانده بیدگیاه را در زمان قدیم در مصارف خارجی و در درمان ناراحتی های پوستی و بواسیر مورد استفاده قرار می دادند. ریشه بوداده این گیاه را می توان به عنوان جانشین قهوه و بعنوان ماده اولیه تهیه آبجو و الکل بکار برد و در صورتی که بعنوان علوفه به حیوانات شیرده داده شود تولید شیر و کیفیت آن را بالا می برد. علف مرغ گیاهی دارویی با کلی خاصیت در کتاب هاى قدیم از علف مرغ به نام هاى ثیل – ابریق اوتى – عرق النجیل – خومه – فرز – فرزد – مرج و سبزه چمن یاد شده است ولی در خارج از ایران به علف مرغ « شین دان » یعنى « دندان سگ » میگویند .این علف معمولا در مناطق متعدله از جمله ایران در کنار جوی ها و زمینهاى نمناک میروید و تولید چمن میکند و لازم به ذکر است که از چمنهای اصیل ایرانی نیز به شمار میرود. سرعت انتشار علف مرغ زیاد است و گلهاى آن در فاصله ی خرداد و تیرماه ظاهر مى شوند و سبز رنگ بوده و به شکل سنبله مى باشند .ساقه ی زیرزمینی این گیاه ( که کمی شیرین ، تند و گس است و به غلط یرخی آنرا ریشه میدانند ) مهمترین بخش آن است که برای مصارف دارویی ( منجمله سنگ مثانه و … ) از آن استفاده میشود . خواص گیاه مرغ گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ یکی از گیاهان دارویی است که خواص بسیار زیادی دارد و در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماریها از ان استفاده می شود. نام علمی: Agropyron repens (L.) Beauv . از خانواده‌ی گندمیان Graminaceae نام انگلیسی: Couchgrass, Twitch _ grass , Quick _ Grass نام‌های رایج گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ نجم، ثیل، بید گیاه، ثیل صغیر، کرک جرواش (مازندران)، علف قی مَرغ گیاه علفی پایا میباشد که دارای ریزوم های سفید مایل به زرد به قطر ۳ ـ ۱ میلی‌متر با دسته های باریک و ریشه چه های کوچک است. ساقه گیاه مرغ همیشه عمودی و معمولاً بدون کرک میباشد.رنگ برگ های گیاه مرغ سبز رنگ یا مایل به کبود و به ندرت پهن‌تر از ۱۵ میلی متر هست. گل‌ها و میوه‌های گیاه علف مرغ بر روی یک محور زیگزاگ شکاف دار و در داخل یک غلاف مسطح و شل محصور شده است. گل‌های آن در فاصله‌ی خرداد و تیر ظاهر می‌شوند. طعم ریزوم آن کمی شیرین‌می باشد. طبق اطلاعات بدست امده در خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ آمده است که این گیاه دارای قند، اینوزیت و تری‌تیسین Rriticin که از هیدرولیز آن لولز و املاح پتاسیم به دست می‌آید میباشد. همچنین علف مرغ دارای املاح پتاسیم، مقدار کمی اسانس، خواصّ آنتی‌بیوتیکی، و ریزوم آن حاوی لعاب، مانیتول Manitol و ایززیتول (Inositol) و دکستروز (Dextrose) است که فواید زیادی برای انسان دارد. قسمت مورد استفاده‌ی گیاه مَرغ ریزوم و ساقه‌های زیرزمینی که غلط ریشه خوانده می شود و نیز برگ و ساقه‌های جوان که در بهار یا پاییز جمع‌آوری شده و پس از شستشوی دقیق ریزومها در سایه خشکانده میشود.از خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به خواصّ مدر بودن ، قابض بودن ، ضدّ عفونی کننده ادراری، مُعرّق بودن، تصفیه کردن خون، نرم کنندگی ، تب بر، آنتی‌بیوتیک و ضدّ میکرب اشاره کرد. از دیگر خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به درمان التهاب در دستگاه هضم و مجاری ادرار، انسداد مجاری کبد و طحال، قولنج‌های کبدی، یرقان، سنگ کلیه، نقرس، رماتیسم، آب آوردن نسوج، بواسیر، بیماری‌های مزمن پوست، تنظیم ترشّحات غدد داخلی، سنگهای صفراوی و بیماری‌های سیستم لنفاتیک و گانگلیون‌ها، رفع دل پیچه، زخم‌های مثانه و سخت و قطره‌قطره ادرار کردن و .. اشاره کرد. مرغ گونه ای چندساله بوده که به عنوان علوفه، گیاهی دارویی و بیابان زدایی کاربرد دارد. ریشه های این گیاه رشد سریعی داشته و باعث می شود این گیاه به سرعت پراکنده شود.مرغ برگهایی کرکدار و پهن و گلهایی خوشه ای دارد. هر گل آذین بین ۳ تا ۸ گل دارد. دوره گلدهی از تیر تا شهریور است. طول ساقه بین ۴۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر است. مرغ ریشک نداشته و یا گاهی ریشکهای بسیار کوتاهی دارد.میوه مرغ مسطح، شیاردار و دارای کرک در قسمت نوک است. مرغ در هر نوع خاکی می تواند رشد کند. در خاکهای حاصلخیز و غنی از نیتروژن رشد آن سریعتر می شود. درخاکهای اسیدی، خشک و کم عمق رشد آن کمتر می شود. pHمناسب برای مرغ ۵٫۲-۷٫۸ است. دمای مناسب برای رشد مرغ ۲۶-۱۸ درجه است. ریزومها در دمای کمتر رشد می کنند. ریزوم های خشک شده مرغ در طب سنتی اروپای شمالی به عنوان خوشبو کننده استفاده می شود. در اتریش از ریزوم مرغ برای درمان تب به کار می رفت که روش استفاده از آن یا به صورت چای و شربتهای خوراکی بود و یا به صورت خام بر روی پوست قرار می گرفت.مرغ دارای مانیتول و اینولین است و در نتیجه مدر است. به صورت سنتی از مرغ برای عفونتهای مجاری ادراری و اختلالات کلیوی مانند سنگ کلیه استفاده می شود. اسانس این گیاه ضد باکتری است. مطالعات بر روی خواص دارویی مرغ کم بوده و برای تائید خواص دارویی آن باید مطالعات بیشتری انجام شود. از خواصی که به مرغ نسبت داده می شود می توان به این موارد اشاره کرد: ضد التهاب، ملین، نیرو بخش، مدر، نرم کننده پوست، درمان بزرگ شدن پروستات، التهاب مثانه، برونشیت، اختلالات پوستی، سرماخوردگی، دیابت، خلط آور، تب، نقرس، سنگ صفرا، سنگ کلیه، اختلالات کبدی، دردهای رماتیسمی و اختلالات ادراری. به صورت سنتی، مرغ با میزان آب مصرف می شود تا بتواند مجاری ادراری را شستشو دهد.
طبق اطلاعات بدست امده در خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ آمده است که این گیاه دارای قند، اینوزیت و تری‌تیسین Rriticin که از هیدرولیز آن لولز و املاح پتاسیم به دست می‌آید می باشد. همچنین علف مرغ دارای املاح پتاسیم، مقدار کمی اسانس، خواصّ آنتی‌بیوتیکی، و ریزوم آن‌حاوی لعاب، مانیتول Manitol و ایززیتول (Inositol) و دکستروز (Dextrose) است که فواید زیادی برای انسان دارد. قسمت مورد استفاده‌ی گیاه مَرغ ریزوم و ساقه‌های زیرزمینی که غلط ریشه خوانده می شود و نیز برگ‌و ساقه‌های جوان که در بهار یا پاییز جمع‌آوری شده و پس از شستشوی دقیق ریزومها در سایه خشکانده میشود.از خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به خواصّ مدر بودن ، قابض بودن ، ضدّ عفونی کننده ادراری، مُعرّق بودن، تصفیه کردن خون، نرم کنندگی ، تب بر، آنتی‌بیوتیک و ضدّ میکرب اشاره کرد. از دیگر خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به درمان التهاب در دستگاه هضم و مجاری ادرار، انسداد مجاری کبد و طحال، قولنج‌های کبدی، یرقان، سنگ کلیه، نقرس، رماتیسم، آب آوردن نسوج، بواسیر، بیماری‌های مزمن پوست، تنظیم ترشّحات غدد داخلی، سنگهای صفراوی و بیماری‌های سیستم لنفاتیک و گانگلیون‌ها، رفع دل پیچه، زخم‌های مثانه و سخت و قطره‌قطره ادرار کردن و .. اشاره کرد. مرغ گونه ای چندساله بوده که به عنوان علوفه، گیاهی دارویی و بیابان زدایی کاربرد دارد. ریشه های این گیاه رشد سریعی داشته و باعث می شود این گیاه به سرعت پراکنده شود.مرغ برگهایی کرکدار و پهن و گلهایی خوشه ای دارد. هر گل آذین بین ۳ تا ۸ گل دارد. دوره گلدهی از تیر تا شهریور است. طول ساقه بین ۴۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر است. مرغ ریشک نداشته و یا گاهی ریشکهای بسیار کوتاهی دارد.میوه مرغ مسطح، شیاردار و دارای کرک در قسمت نوک است. مرغ در هر نوع خاکی می تواند رشد کند. در خاکهای حاصلخیز و غنی از نیتروژن رشد آن سریعتر می شود. درخاکهای اسیدی، خشک و کم عمق رشد آن کمتر می شود. pHمناسب برای مرغ ۵٫۲-۷٫۸ است. دمای مناسب برای رشد مرغ ۲۶-۱۸ درجه است. ریزومها در دمای کمتر رشد می کنند. ریزوم های خشک شده مرغ در طب سنتی اروپای شمالی به عنوان خوشبو کننده استفاده می شود. در اتریش از ریزوم مرغ برای درمان تب به کار می رفت که روش استفاده از آن یا به صورت چای و شربتهای خوراکی بود و یا به صورت خام بر روی پوست قرار می گرفت.مرغ دارای مانیتول و اینولین است و در نتیجه مدر است. به صورت سنتی از مرغ برای عفونتهای مجاری ادراری و اختلالات کلیوی مانند سنگ کلیه استفاده می شود. اسانس این گیاه ضد باکتری است. مطالعات بر روی خواص دارویی مرغ کم بوده و برای تائید خواص دارویی آن باید مطالعات بیشتری انجام شود. از خواصی که به مرغ نسبت داده می شود می توان به این موارد اشاره کرد: ضد التهاب، ملین، نیرو بخش، مدر، نرم کننده پوست، درمان بزرگ شدن پروستات، التهاب مثانه، برونشیت، اختلالات پوستی، سرماخوردگی، دیابت، خلط آور، تب، نقرس، سنگ صفرا، سنگ کلیه، اختلالات کبدی، دردهای رماتیسمی و اختلالات ادراری. به صورت سنتی، مرغ با میزان آب مصرف می شود تا بتواند مجاری ادراری را شستشو دهد. مرغ برای درمان اختلالات کلیوی مانند عفونتها، درد و سوزش در هنگام ادرار و همچنین آماس مثانه بسیار موثر است. ملخها، سنها، شته ها، شپشک گندم، تریپس و به طور کلی آفات مهم خانواده گندمیان به مرغ نیز حمله می کنند. زنگ وسایر بیماری های مهم این خانواده از بیماری های مرغ نیز به حساب می آید. تکثیر از طریق بذر و ریزوم صورت می گیرد. وقتی بذر جوانه زد و گیاه در زمین مستقر گردید، ریزومها می توانند در خاکهای سخت و در بین ریشه سایر گیاهان رشد کرده و گیاهان جدیدی را تولید کنند. دمای پایین و طول روز بلند باعث افزایش رشد ریزوم می شود. هر گیاه به طور متوسط ۴۰ تا ۶۰ بذر در هر ساقه تولید می کند.از آنجاییکه دز مصرف این گیاه برای کودکان تعیین نشده است، نباید برای کودکان مورد استفاده قرار گیرد. افرادی که به هر یک از گیاهان خانواده گندمیان حساسیت دارند از این گیاه نیز نباید استفاده کنند. از آنجاییکه این گیاه به شدت مدر است، نباید بیش از اندازه مصرف شود زیرا باعث برخی اختلالات از جمله کاهش پتاسیم می شود. افرادی که به علت اختلالات کلیوی و یا قلبی دچار آماس و تورم هستند نباید از مرغ استفاده کنند. در دوران بارداری و شیردهی نباید از این گیاه استفاده کرد. این گیاه می تواند سبب افزایش فشار خون شود به همین دلیل با داروهای افزایش دهنده فشار خون تداخل دارویی دارد. از سویی دیگر، مرغ مدر بوده و با داروهای مدر دیگر نیز تداخل داشته و سبب تشدید اثرات این داروها می شود. خواص گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ چیست ؟ فواید بی نظیر علف مرغ بر سلامت ۱- زیادکننده ی ادرار که منجر به دفع سموم بیشتری از بدن میشود. ۲- تصفیه کننده ی خون. ۳- تقویت کننده ی قلب. ۴- زیاد کننده ی عرق. ۵- نرم کننده ی پوست. ۶- رفع کننده ی خشکی زبان. ۷- تقویت کننده ی دستگاه دفع ادرار. ۸- معالج قولنج کبدی ، سنگ کلیه و مثانه ، نقرس ، یرقان و نیز سنگهای صفراوی. ۹- مفید به فایده برای پیچش شکم ، زخم ها ، التهابات مثانه ، سختی ادرار و خرد کردن سنگهای داخلی. ۱۰- ضماد ساقه زیرزمینى علف مرغ جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینی. ۱۱- بذر این گیاه پیشاب آور بوده و از قى و اسهال جلوگیرى مى کند و براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع. ۱۲- حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى این گیاه برطرف مى شوند.
خوراکی بود و یا به صورت خام بر روی پوست قرار می گرفت. مرغ دارای مانیتول و اینولین است و در نتیجه مدر است. به صورت سنتی از مرغ برای عفونتهای مجاری ادراری و اختلالات کلیوی مانند سنگ کلیه استفاده می شود. اسانس این گیاه ضد باکتری است. مطالعات بر روی خواص دارویی مرغ کم بوده و برای تائید خواص دارویی آن باید مطالعات بیشتری انجام شود. از خواصی که به مرغ نسبت داده می شود می توان به این موارد اشاره کرد: ضد التهاب، ملین، نیرو بخش، مدر، نرم کننده پوست، درمان بزرگ شدن پروستات، التهاب مثانه، برونشیت، اختلالات پوستی، سرماخوردگی، دیابت، خلط آور، تب، نقرس، سنگ صفرا، سنگ کلیه، اختلالات کبدی، دردهای رماتیسمی و اختلالات ادراری. به صورت سنتی، مرغ با میزان آب مصرف می شود تا بتواند مجاری ادراری را شستشو دهد. مرغ برای درمان اختلالات کلیوی مانند عفونتها، درد و سوزش در هنگام ادرار و همچنین آماس مثانه بسیار موثر است. ملخها، سنها، شته ها، شپشک گندم، تریپس و به طور کلی آفات مهم خانواده گندمیان به مرغ نیز حمله می کنند. زنگ وسایر بیماری های مهم این خانواده از بیماری های مرغ نیز به حساب می آید. تکثیر از طریق بذر و ریزوم صورت می گیرد. وقتی بذر جوانه زد و گیاه در زمین مستقر گردید، ریزومها می توانند در خاکهای سخت و در بین ریشه سایر گیاهان رشد کرده و گیاهان جدیدی را تولید کنند. دمای پایین و طول روز بلند باعث افزایش رشد ریزوم می شود. هر گیاه به طور متوسط ۴۰ تا ۶۰ بذر در هر ساقه تولید می کند.از آنجاییکه دز مصرف این گیاه برای کودکان تعیین نشده است، نباید برای کودکان مورد استفاده قرار گیرد. افرادی که به هر یک از گیاهان خانواده گندمیان حساسیت دارند از این گیاه نیز نباید استفاده کنند. از آنجاییکه این گیاه به شدت مدر است، نباید بیش از اندازه مصرف شود زیرا باعث برخی اختلالات از جمله کاهش پتاسیم می شود. افرادی که به علت اختلالات کلیوی و یا قلبی دچار آماس و تورم هستند نباید از مرغ استفاده کنند. در دوران بارداری و شیردهی نباید از این گیاه استفاده کرد. این گیاه می تواند سبب افزایش فشار خون شود به همین دلیل با داروهای افزایش دهنده فشار خون تداخل دارویی دارد. از سویی دیگر، مرغ مدر بوده و با داروهای مدر دیگر نیز تداخل داشته و سبب تشدید اثرات این داروها می شود. خواص گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ چیست ؟ ۱- زیادکننده ی ادرار که منجر به دفع سموم بیشتری از بدن میشود. ۲- تصفیه کننده ی خون. ۳- تقویت کننده ی قلب. ۴- زیاد کننده ی عرق. ۵- نرم کننده ی پوست. ۶- رفع کننده ی خشکی زبان. ۷- تقویت کننده ی دستگاه دفع ادرار. ۸- معالج قولنج کبدی ، سنگ کلیه و مثانه ، نقرس ، یرقان و نیز سنگهای صفراوی. ۹- مفید به فایده برای پیچش شکم ، زخم ها ، التهابات مثانه ، سختی ادرار و خرد کردن سنگهای داخلی. ۱۰- ضماد ساقه زیرزمینى علف مرغ جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینی. ۱۱- بذر این گیاه پیشاب آور بوده و از قى و اسهال جلوگیرى مى کند و براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع. ۱۲- حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى این گیاه برطرف مى شوند.
۳- تقویت کننده ی قلب. ۴- زیاد کننده ی عرق. ۵- نرم کننده ی پوست. ۶- رفع کننده ی خشکی زبان. ۷- تقویت کننده ی دستگاه دفع ادرار. ۸- معالج قولنج کبدی ، سنگ کلیه و مثانه ، نقرس ، یرقان و نیز سنگهای صفراوی. ۹- مفید به فایده برای پیچش شکم ، زخم ها ، التهابات مثانه ، سختی ادرار و خرد کردن سنگهای داخلی. ۱۰- ضماد ساقه زیرزمینى علف مرغ جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینی. ۱۱- بذر این گیاه پیشاب آور بوده و از قى و اسهال جلوگیرى مى کند و براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع. ۱۲- حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى این گیاه برطرف مى شوند. ۱۳- شیره و ساقه و برگ تازه علف مرغ ، خاصیت نرم کننده دارد و سرفه هاى پى در پى را معالجه میکند. ۱۴- سى گرم از ساقه زیرزمینى خشک آن در یک لیتر آب و هشت گرم ریشه شیرین بیان و مقدارى پوست لیمو براى کلیه اختلالات معده ، یبوست و نفخ مفید است .
علف مرغ گیاهی دارویی با کلی خاص
با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با خواص بی نظیر علف مرغ آشنا شوید.
خرید و فروش امن بیتکوین و ارزهای دیجیتال
تبلیغ
در کتاب هاى قدیم از علف مرغ به نام هاى ثیل – ابریق اوتى – عرق النجیل – خومه – فرز – فرزد – مرج و سبزه چمن یاد شده است ولی در خارج از ایران به علف مرغ « شین دان » یعنى « دندان سگ » میگویند .این علف معمولا در مناطق متعدله از جمله ایران در کنار جوی ها و زمینهاى نمناک میروید و تولید چمن میکند و لازم به ذکر است که از چمنهای اصیل ایرانی نیز به شمار میرود.
سرعت انتشار علف مرغ زیاد است و گلهاى آن در فاصله ی خرداد و تیرماه ظاهر مى شوند و سبز رنگ بوده و به شکل سنبله مى باشند .ساقه ی زیرزمینی این گیاه ( که کمی شیرین ، تند و گس است و به غلط یرخی آنرا ریشه میدانند ) مهمترین بخش آن است که برای مصارف دارویی ( منجمله سنگ مثانه و ... ) از آن استفاده میشود .
خواص گیاه مرغ
گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ یکی از گیاهان دارویی است که خواص بسیار زیادی دارد و در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماریها از ان استفاده می شود. در این بخش از اسان طب قصد داریم درباره خواص گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ اطلاعاتی را در اختیارتان بگذاریم. امیدواریم از مطالعه این مطالب بهره کافی را ببرید.
- نام علمی: Agropyron repens (L.) Beauv .
- از خانواده‌ی گندمیان Graminaceae
- نام انگلیسی: Couchgrass, Twitch _ grass , Quick _ Grass
- نام‌های رایج گیاه مرغ یا علف مرغ یا مـَرغ نجم، ثیل، بید گیاه، ثیل صغیر، کرک جرواش (مازندران)، علف قی
مَرغ گیاه علفی پایا میباشد که دارای ریزوم های سفید مایل به زرد به قطر 3 ـ 1 میلی‌متر با دسته های باریک و ریشه چه های کوچک است. ساقه گیاه مرغ همیشه عمودی و معمولاً بدون کرک میباشد.رنگ برگ های گیاه مرغ سبز رنگ یا مایل به کبود و به ندرت پهن‌تر از 15 میلی متر هست. گل‌ها و میوه‌های گیاه علف مرغ بر روی یک محور زیگزاگ شکاف دار و در داخل یک غلاف مسطح و شل محصور شده است. گل‌های آن در فاصله‌ی خرداد و تیر ظاهر می‌شوند. طعم ریزوم آن کمی شیرین میباشد.
طبق اطلاعات بدست امده در خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ آمده است که این گیاه دارای قند، اینوزیت و تری‌تیسین Rriticin که از هیدرولیز آن لولز و املاح پتاسیم به دست می‌آید میباشد. همچنین علف مرغ دارای املاح پتاسیم، مقدار کمی اسانس، خواصّ آنتی‌بیوتیکی، و ریزوم آن حاوی لعاب، مانیتول Manitol و ایززیتول (Inositol) و دکستروز (Dextrose) است که فواید زیادی برای انسان دارد.
قسمت مورد استفاده‌ی گیاه مَرغ ریزوم و ساقه‌های زیرزمینی که غلط ریشه خوانده می شود و نیز برگ و ساقه‌های جوان که در بهار یا پاییز جمع‌آوری شده و پس از شستشوی دقیق ریزومها در سایه خشکانده میشود.از خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به خواصّ مدر بودن ، قابض بودن ، ضدّ عفونی کننده ادراری، مُعرّق بودن، تصفیه کردن خون، نرم کنندگی ، تب بر، آنتی‌بیوتیک و ضدّ میکرب اشاره کرد.
از دیگر خواص گیاه مرغ یا خواص علف مرغ یا خواص مـَرغ میتوان به درمان التهاب در دستگاه هضم و مجاری ادرار، انسداد مجاری کبد و طحال، قولنج‌های کبدی، یرقان، سنگ کلیه، نقرس، رماتیسم، آب آوردن نسوج، بواسیر، بیماری‌های مزمن پوست، تنظیم ترشّحات غدد داخلی، سنگهای صفراوی و بیماری‌های سیستم لنفاتیک و گانگلیون‌ها، رفع دل پیچه، زخم‌های مثانه و سخت و قطره‌قطره ادرار کردن و .. اشاره کرد.
مرغ گونه ای چندساله بوده که به عنوان علوفه، گیاهی دارویی و بیابان زدایی کاربرد دارد. ریشه های این گیاه رشد سریعی داشته و باعث می شود این گیاه به سرعت پراکنده شود.مرغ برگهایی کرکدار و پهن و گلهایی خوشه ای دارد. هر گل آذین بین 3 تا 8 گل دارد. دوره گلدهی از تیر تا شهریور است. طول ساقه بین 40 تا 150 سانتیمتر است. مرغ ریشک نداشته و یا گاهی ریشکهای بسیار کوتاهی دارد.میوه مرغ مسطح، شیاردار و دارای کرک در قسمت نوک است.
مرغ در هر نوع خاکی می تواند رشد کند. در خاکهای حاصلخیز و غنی از نیتروژن رشد آن سریعتر می شود. درخاکهای اسیدی، خشک و کم عمق رشد آن کمتر می شود.
pHمناسب برای مرغ 5.2-7.8 است. دمای مناسب برای رشد مرغ 26-18 درجه است. ریزومها در دمای کمتر رشد می کنند.
ریزوم های خشک شده مرغ در طب سنتی اروپای شمالی به عنوان خوشبو کننده استفاده می شود. در اتریش از ریزوم مرغ برای درمان تب به کار می رفت که روش استفاده از آن یا به صورت چای و شربتهای خوراکی بود و یا به صورت خام بر روی پوست قرار می گرفت.مرغ دارای مانیتول و اینولین است و در نتیجه مدر است. به صورت سنتی از مرغ برای عفونتهای مجاری ادراری و اختلالات کلیوی مانند سنگ کلیه استفاده می شود. اسانس این گیاه ضد باکتری است. مطالعات بر روی خواص دارویی مرغ کم بوده و برای تائید خواص دارویی آن باید مطالعات بیشتری انجام شود.
از خواصی که به مرغ نسبت داده می شود می توان به این موارد اشاره کرد: ضد التهاب، ملین، نیرو بخش، مدر، نرم کننده پوست، درمان بزرگ شدن پروستات، التهاب مثانه، برونشیت، اختلالات پوستی، سرماخوردگی، دیابت، خلط آور، تب، نقرس، سنگ صفرا، سنگ کلیه، اختلالات کبدی، دردهای رماتیسمی و اختلالات ادراری. به صورت سنتی، مرغ با میزان آب مصرف می شود تا بتواند مجاری ادراری را شستشو دهد.
مرغ برای درمان اختلالات کلیوی مانند عفونتها، درد و سوزش در هنگام ادرار و همچنین آماس مثانه بسیار موثر است.
ملخها، سنها، شته ها، شپشک گندم، تریپس و به طور کلی آفات مهم خانواده گندمیان به مرغ نیز حمله می کنند. زنگ وسایر بیماری های مهم این خانواده از بیماری های مرغ نیز به حساب می آید.
تکثیر از طریق بذر و ریزوم صورت می گیرد. وقتی بذر جوانه زد و گیاه در زمین مستقر گردید، ریزومها می توانند در خاکهای سخت و در بین ریشه سایر گیاهان رشد کرده و گیاهان جدیدی را تولید کنند.
دمای پایین و طول روز بلند باعث افزایش رشد ریزوم می شود. هر گیاه به طور متوسط 40 تا 60 بذر در هر ساقه تولید می کند.از آنجاییکه دز مصرف این گیاه برای کودکان تعیین نشده است، نباید برای کودکان مورد استفاده قرار گیرد. افرادی که به هر یک از گیاهان خانواده گندمیان حساسیت دارند از این گیاه نیز نباید استفاده کنند. از آنجاییکه این گیاه به شدت مدر است، نباید بیش از اندازه مصرف شود زیرا باعث برخی اختلالات از جمله کاهش پتاسیم می شود.
افرادی که به علت اختلالات کلیوی و یا قلبی دچار آماس و تورم هستند نباید از مرغ استفاده کنند. در دوران بارداری و شیردهی نباید از این گیاه استفاده کرد. این گیاه می تواند سبب افزایش فشار خون شود به همین دلیل با داروهای افزایش دهنده فشار خون تداخل دارویی دارد. از سویی دیگر، مرغ مدر بوده و با داروهای مدر دیگر نیز تداخل داشته و سبب تشدید اثرات این داروها می شود.
فواید بی نظیر علف مرغ بر سلامت
1- زیادکننده ی ادرار که منجر به دفع سموم بیشتری از بدن میشود.
2- تصفیه کننده ی خون.
3- تقویت کننده ی قلب.
4- زیاد کننده ی عرق.
5- نرم کننده ی پوست.
6- رفع کننده ی خشکی زبان.
7- تقویت کننده ی دستگاه دفع ادرار.
8- معالج قولنج کبدی ، سنگ کلیه و مثانه ، نقرس ، یرقان و نیز سنگهای صفراوی.
9- مفید به فایده برای پیچش شکم ، زخم ها ، التهابات مثانه ، سختی ادرار و خرد کردن سنگهای داخلی.
10- ضماد ساقه زیرزمینى علف مرغ جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینی.
11- بذر این گیاه پیشاب آور بوده و از قى و اسهال جلوگیرى مى کند و براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع.
12- حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى این گیاه برطرف مى شوند.
13- شیره و ساقه و برگ تازه علف مرغ ، خاصیت نرم کننده دارد و سرفه هاى پى در پى را معالجه میکند.
14- سى گرم از ساقه زیرزمینى خشک آن در یک لیتر آب و هشت گرم ریشه شیرین بیان و مقدارى پوست لیمو براى کلیه اختلالات معده ، یبوست و نفخ مفید است
علف مرغ
نام علمی: Agropyron repens (L.) Beauv
از خانواده‌ی گندمیان: Graminaceae
نام انگلیسی: Couchgrass, Twitch _ grass , Quick _ Grass
- اسم من ((مرغ )) است!
- در فارسى به من بیدگیاه – بید گیاه کرک – جوداش علف قوشک هم گفته اند.
- در کتاب هاى قدیم از من به نام هاى ثیل – ابریق اوتى – عرق النجیل – خومه – فرز – فرزد – مرج و سبزه چمن یاد شده است.
- فرنگى ها به من ((شین دان )) یعنى ((دندان سگ )) گویند و اینکه عده اى از مترجمین ((شین – دان )) را علف هفت بند ترجمه کرده اند، اشتباه است زیرا علف هفت بند گیاه دیگرى است که بعدا خود را معرفى خواهد کرد.
گیاه شناسی
- علف مرغ یک علف هرز معمولی در خانواده میخک است.
- دارای ارتفاعی اندک با ساقه ای مو دار،
- با گل هایی کوچک، سفید و ستاره ای شکل.
- به صورت طبیعی در آمریکای شمالی و اروپا می روید.
- معمولا در مناطق متعدله از جمله ایران در کنار جویها و زمینهاى نمناک روییده و تولید چمن مى کند و از چمنهاى اصیل ایرانى است.
- سرعت انتشارش به قدرى زیاد است که تمام سطح مزارع را می گیرد.
- گلهاى آن در فاصله خرداد و تیرماه ظاهر مى شوند و سبز رنگ بوده و به شکل سنبله مى باشد.
- در تهران هم آنرا در کنار جویها می توان مشاهده کرد.
- قسمت مورد استفاده آن بیشتر ساقه ى زیرزمینى اش است که عده اى به غلط آنرا ریشه مى دانند.
- برگ و ساقه هوایى علف مرغ بى مزه و ساقه زیرزمینى آن کمى شیرین – تند و گس است.
- این ساقه زیرزمینى دو درصد قند، کمى لعاب و چند ترکیب دارویى دارد.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید) [hide]
خواص گیاه علف مرغ
علف مرغ حاوی ترکیبات غنی گیاهی است! از جمله آن ها می توان به فیتواسترول ها، توکوفرول ها، تری تپن ساپونین ها، فلاونوئیدها و ویتامین C اشاره کرد.
این گیاه مزایای زیادی برای سلامتی به همراه دارد، که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
- زیادکننده ی ادرار که منجر به دفع سموم بیشتری از بدن می شود.
- مبارزه با میکروب ها و کمک به بهبود سریع تر زخم ها،
- تصفیه کننده ی خون،
- تقویت کننده ی قلب،
- زیاد کننده ی عرق،
- نرم کننده ی پوست،
- رفع کننده ی خشکی زبان،
- تقویت کننده ی دستگاه دفع ادرار،
- معالج قولنج کبدی، سنگ کلیه و مثانه، نقرس، یرقان و نیز سنگهای صفراوی،
- مفید به فایده برای پیچش شکم، زخم ها، التهابات مثانه، سختی ادرار و خرد کردن سنگهای داخلی،
- ضماد ساقه زیرزمینى علف مرغ جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینی،
- بذر این گیاه پیشاب آور بوده و از قى و اسهال جلوگیرى مى کند.
- براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع است.
- حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى این گیاه برطرف مى شوند.
- شیره و ساقه و برگ تازه علف مرغ، خاصیت نرم کننده دارد و سرفه هاى پى در پى را معالجه می کند.
- آب علف مرغ می تواند با ویرس هپاتیت ب مقابله کند.
- علف مرغ یک درمان معمول برای کاهش مشکلات پوستی، تسریع در بهبود زخم ها و کاهش سوزش و خارش محسوب می شود.
- می تواند به عنوان یک اکسکتورانت (خلط آور) عمل نموده و در نتیجه خروج خلط ها بوسیله سرفه را تسهیل نماید.
- سى گرم از ساقه زیرزمینى خشک آن در یک لیتر آب و هشت گرم ریشه شیرین بیان و مقدارى پوست لیمو براى کلیه اختلالات معده، یبوست و نفخ مفید است.
مصرف به عنوان دمنوش داغ
برگ های علف مرغ را در آب داغ دم کنید و از آن یک دمنوش گیاهی تهیه نمایید. نوشیدن این دمنوش به تسکین درد، کاهش التهاب و احساس آرامش کمک می کند.
- برای تهیه این دمنوش:
- ۳۰۰ گرم گیاه علف مرغ را در ۷۱۰ میلی لیتر آب داغ ریخته،
- و اجازه دهید بر روی حرارت کم، به مدت ۱۰ دقیقه، دم بکشد.
- سپس آن را صاف نموده و از نوشیدنش لذت ببرید.
مصرف برگ های خام
می توانید برگ های خام و خرد شده علف مرغ را به غذاهایی مانند انواع سوپ، غذاهای تخم مرغی، ماکارونی و یا پیتزا، اضافه کنید.
معایب و احتیاط ها
- مصرف افراطی و بیش از حد علف مرغ می تواند موجب حالت تهوع، ناراحتی معده، اسهال و استفراغ شود. بعلاوه، این گیاه سرشار از ساپونین است. ساپونین ترکیبی است که در برخی افراد موجب ناراحتی های معده خواهد شد.
- همچنین گزارش شده که استعمال مستقیم علف مرغ بر روی پوست می تواند موجب بثورات پوستی شود، اگرچه احتمالاً این پیامد نتیجه آلرژی برخی افراد به این گیاه است و به خود گیاه مربوط نمی شود.
- بعلاوه، شواهد کافی برای بی ضرر بودن علف مرغ در مورد کودکان و خانم ها باردار و شیرده در دست نیست، بنابراین این افراد باید در مورد مصرف این گیاه احتیاط کنند.
-
خواص داروئی مَرغ
مَرغ از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است.
1- سنگ مثانه و سنگ کلیه را خرد کرده و خارج می سازد.
۲- برای رفع أمراض کلیوی و ادراری مفید است.
3- قطره قطره ادرار کردن را درمان می کند.
۴- ورم پروستات را درمان می کند
5- دل پیچه و درد شکم را رفع می کند.
۶- تب بر است.
۷- ضماد آن زخم ها را مداوا می کند.
8- سوزش مجرای ادرار را برطرف می سازد.
9- برای درمان حبس البول مفید است.
۱۰- در درمان بیماری سل به کار می رود.
۱۱- برای برطرف کردن سرفه مفید است.
۱۲۔ قند خون را کنترل می کند. بنابراین در درمان بیماری قند نیز مفید است.
۱۳- برای برطرف کردن بواسیر از ضماد خاکستر آن استفاده کنید.
۱۴- غدد مترشحه داخلی را به کار می اندازد.
۱۵- برای کبد مفید بوده و مخصوصا در درمان بیماری یرقان مؤثر است.
۱۶- درد نقرس را برطرف می کند.
۱۷- آلرژی را درمان می کند.
۱۸. ضد تورم است.
۱۹. ناراحتی های جهاز هاضمه را درمان می کند.
۲۰- نفخ و گاز معده را از بین می برد.
۲۱- سنگهای کیسه صفرا را خارج می سازد.
۲۲- قلب را تقویت می کند.
۲۳- خون را تمیز کرده و از سموم پاک می سازد.
۲۴- گرفتگی های مجاری کبد و طحال را برطرف می کند.
۲۵- برای درمان بیماری های مزمن پوستی به کار می رود.
۲۶- در درمان رماتیسم مؤثر است.
مضرات مَرغ
مرغ گیاهی است کاملا بی خطر و هرکسی می تواند از آن استفاده کند. -
با خواص گیاه دارویی بید گیاه (مرغ) آشنا شویم
در زبان فارسی معمولا مرغ گویند ولی نام اصیل فارسی آن بید گیاه است و نام محلی آن در تنکابن و مازندران کرک جرواش می باشد. در کتب طب سنتی ثیل صغیر، نجیل و نجم نام برده شده است.
مشخصات بید گیاه :
مرغ یا بید گیاه، گیاهی است علفی چند ساله، رنگ آن سبز غباری، ساقه های هوایی آن بلند نیست. ساقه های زیر زمینی آن دارای انشعابات متعدد زیر زمینی است و گره دار که از هر گره ای ریشک ها خارج می شوند.
برگ های آن که از محل هر گره در ساقه خارج می شود متناوب سبز غباری، دراز، باریک، افتاده می باشند و گل های آن که در اواخر بهار ظاهر می شود، سبز روشن خوشه ای و شبیه گل گندم و دانه های آن شبیه گندم کوچک به صورت خوشه، مانند خوشه گندم در انتهای ساقه گل دهنده، تشکیل می شود. از نظر کشاورزی یک علف هرز سمج است که با زحمت در براندازی آن می کوشند، ولی از نظر دارویی این گونه، بسیار مفید و جالب است و اشخاص مطلع، از ساقه های زیر زمینی آن استفاده دارویی متنوعی می نمایند.
خواص گیاه دارویی بید گیاه
خواص بید گیاه :
قسمت مورد استفاده گیاه مرغ ساقه های زیر زمینی آن است که پس از خارج کردن از زمین باید آن را خوب شسته و ریشک های آن را گرفته و قطعه قطعه کرده و خشک کنید. رنگ آن زرد و کمی شیرین و لعاب دار است.
از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی کمی سرد و خشک است و قابض می باشد. در مورد خواص آن معتقدند که عرق و دم کرده ریشه یا ساقه های زیرزمینی آن برای دل پیچه و زخم مثانه، سخت و قطره قطره ادرار کردن مفید است.
همچنین دم کرده یا جوشانده ریشه آن برای خرد کردن سنگ کلیه و مثانه بسیار نافع است و آب گیاه نیز از 250 تا 500 گرم برای دفع سموم اقسام مارها به عنوان ضد سم و برای رفع سوزش مجرای ادرار و حبس ادرار و خرد کردن سنگ مثانه و سل بسیار نافع است و ضماد گیاه برای ورم های گرم مفید است.
ضماد خاکستر آن برای قطع خون بواسیر، تحلیل ورم ها، خشک کردن جراحت ها بسیار نافع است. عصاره ریشه آن برای بیماری قند مفید است. در دم کرده ها به نسبت بیست گرم ساقه زیرزمینی گیاه در یک لیتر آب جوش استفاده می شود.
در هند و چین ریشه مرغ را با پنبه جوشانده و از بخور آن و همچنین از آب جوشانده آن برای شست و شو و بخار، در بواسیر استفاده می کنند.
همچنین بخوانید: آشنایی با گیاه دیودار یا صنوبر هندی
جوشانده بید گیاه و شیرین بیان :
از مخلوط بیست گرم ریشه بید گیاه، ده گرم ریشه شیرین بیان و آب، به قدری که صاف شده به تنهایی هزار گرم شود، مدر است و تمام خواص موجود در گیاه را دارد. اول به مدت یک ساعت ریشه بید گیاه را بجوشانید و بعد ریشه شیرین بیان را به آن افزوده و آن را به مدت یک ساعت دم کنید و صاف نمایید و به تدریج بیاشامید.
عرق بید گیاه :
عرق بید گیاه، حاصل از تقطیر بخار آب ریشه این گیاه می باشد و مقوی قلب، جلوگیری از انسداد رگ ها، موجب خرد کردن سنگ کلیه و مثانه و ضد چربی اضافه بدن می باشد. میزان مصرف آن سه فنجان قبل از هر وعده غذای شبانه روز می باشد.
-
مرغ،بیدگاه
couchrass
ساقه این گیاه با ارزش شبیه گیاه گندم است به شکل سنبله هم می باشد این گیاه در خرداد و تیر ماه کنار جوی ها یافت می شود. خواص گیاه مرغ بید گیاه ،بیدگیاه کرک، جوداش علف قوشک هم گفته اند خون را تصفیه می کند- دشمن سرسخت سنگ کلیه و مثانه است - برای معالجه یرقان ونقرس توصیه می شود . شیره ساقه این گیاه برای رفع سرفه مصرف می شود . اختلالات معدی را ازبین می برد. بذر این گیاه برای جلوگیری از قی و اسهال تجویز می شود . مبتلایان به مرض قند از ساقه های زیرزمینی این گیاه استفاد کنند و نتیجه مطلب خواهند گرفت. سرعت انتشار این گیاه به قدرى زیاد است که تمام سطح مزارع را میگیرد اخیرا براى محکم کردن اطراف جویها در بلوچستان آنرا به آن استان برده و کاشتند و در آنجا شروع به رشد و تکثیر کرد ، بطورى که مجال رشد به دیگر گیاهان نداد و روى این اصل مدت ها کوشیدند تا آنرا کنده و از بین ببرند. گلهایش در فاصله خرداد و تیرماه ظاهر مى شوند و سبز رنگ بوده و به شکل سنبله هستند و شما در تهران هم آنرا در کنار جویها مى بینید.
فواید مرغ،بیدگاه
خون را تصفیه می کند- دشمن سرسخت سنگ کلیه و مثانه است - برای معالجه یرقان ونقرس توصیه می شود . شیره ساقه این گیاه برای رفع سرفه مصرف می شود . اختلالات معدی را ازبین می برد. بذر این گیاه برای جلوگیری از قی و اسهال تجویز می شود . مبتلایان به مرض قند از ساقه های زیرزمینی این گیاه استفاد کنند و نتیجه مطلب خواهند گرفت. خواص خوب این گیاه در ساقه زیر زمینی او می باشد.
-
گیاه علف مرغ – اگر به دنبال یک نوع جدید از سبزیجات برگدار هستید که به سالاد خود اضافه کنید علف مرغ است ، علف مرغ ممکن است دقیقا همان چیزی باشد که دنبال آن هستید. با داشتن مواد مغذی و عوارض جانبی کمی که دارد ، این گیاه فایده های زیادی هم دارد با این حال، قبل از اضافه کردن هر سبزی یا گیاه جدید به رژیم غذایی خود، بهتر است فواید و مضرات آن را بدانید بعدا استفاده کنید
این گیاه در اروپا و آمریکای شمالی یافت می شود، برگ های بیضی شکل دارد و قدش بلند نیست این گیاه گل کوچک و سفید دارد و برای سلامتی بسیار توصیه شده استفواید علف مرغ
عبارتست از تقویت پوست، درمان مشکلات دستگاه گوارش، کمک به کاهش وزن، از بین بردن التهاب، درمان مشکلات تنفسی
تقویت پوستاستفاده موضعی مختلف این گیاه پوست راتقویت میکند علف مرغ سرشار از مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها است که از استرس اکسیداتیو جلوگیری کرده و التهاب را از بین می برد اگزما، آکنه، پسوریازیس، را درمان کرده حتی می تواند اسکار و چین و چروک ها را بهبود بخشد
جلوگیری از التهاب
علف مرغ دارای ترکیبات ضد التهابی قوی است که به کاهش ناراحتی و درد کمک می کند. این مخصوصا برای افرادی که التهاب مزمن دارند مانند بیماری استئوآرتریت رنج می برند، مفید است.
کاهش وزن
بسیاری از مردم چای علف مرغ را می خورند، زیرا دارای خاصیت های دیورتیک و ملین است که می تواند باعث کاهش وزن شود. با این حال، بعضی از مطالعات نشان داده اند که این گیاه همچنین اشتها را کاهش می دهد، و بیشتر به کاهش کالری و کاهش وزن کمک می کند.
درمان مشکلات تنفسی
بعضی از آنتی اکسیدان ها در علف مرغ ، یعنی ساپونین ها، می توانند به عنوان درمان مشکلات سیستم تنفسی بکار روند تا خلط ار ا از ریه بیرون کنند و همین باعث می شود که به طور طبیعی نفس بکشید و همچنین بسیاری از عفونت های اصلی آن سیستم را از بین می برد
ضماد یا کمپرس
ضماد یا کمپرس این گیاه بر روی زخم، گردش خون را زیاد کرده و عفونت را درمان می کند و باعث می شود که زخم زودتر بهبود یابد
هضم غذا
فیبر، مواد معدنی و آنتی اکسیدان های موجود در این گیاه با تقویت سیستم ایمنی بدن شده و هضم را بهبود می بخشد
موارد استعمال علف مرغ
این گیاه را می توان بعنوان خوراکی در آشپزی و یا بعنوان دارو استفاده کرد مانند روغن، کمپرس، چای، در سبزیجات یا سالاد استفاده می شود.
روغن
اگر روغن را از برگ علف مرغ تزریق کنید می توانید به غذا بریزید یا بعنوان موضعی روی بدن استفاده کنید، التهاب پوست را از بین می برد
چایبعضی از مردم می خواهند چای خوشمزه و را از برگ های این گیاه بخورند، به خصوص برای کاهش وزن خوب است مدر و ملین است
ضماد
اگر از عصاره برگ علف مرغ ضماد درست کنید یعنی آن را خیس کنید و بطور مستقیم بر روی زخم قرار دهید روند بهبودی زخم سریع می شود و زودتر زخم درمان می شود
سالاد سبزیجات
بهترین شیوه استفاده از این گیاه،استفاده از آن در سالاد یا افزودن به یک نوشیدنی باشد فواید عالی و بینظیری دارد
عوارض جانبی گیاه علف مرغ
علیرغم بسیاری ازفایده ها ، برخی از عوارض جانبی احتمالی هم دارد که باید مورد توجه قرار گیرد شامل واکنش های آلرژیک و عوارض احتمالی حاملگی می باشد.
بعضی از افراد ممکن است نسبت به این گیاه آلرژی داشته باشند،که باعث خارش، بثورات یا قرمزی روی پوست داشته باشد و اگر مصرف شود، می تواند منجر به ناراحتی های دستگاه گوارش و حالت تهوع شود. در ابتدا، فقط مقدار کمی از آن را استفاده کنید و ببینید چگونه بدن شما نسبت به آن واکنش نشان می دهد.
بارداری – چندین ماده فعال قوی در گیاه علف مرغ وجود دارد که از لحاظ بارداری به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. بنابراین زنان باردار و شیرده توصیه می شود که از این درمان طبیعی استفاده نکنند
خواص گیاه فرز(مرغ)
تصفیه خون.دشمن سرسخت سنگ کلیه ومثانه.مفیدبراى معالجه یرقان ونقرس .شیره ساقه علف مرغ رابراى رفع سرفه مصرف کنید.اختلالات معده راازبین میبرد .بذرش رابراى جلوگیرى ازقى واسهال تجویزکرده اند.
درفارسى به من بیدگیاه-بیدگیاه کرک-جوداش علف قوشک هم گفته اند.درکتابهاى قدیم ازمن به نام هاى ثیل-ابریق اوتى-عرق النجیل-خومه-فرز-فرزد-مرج وسبزه چمن یادشده است.
معمولادرمناطق متعدله ایران درکنارجویهاوزمینهاى نمناک روییده وتولیدچمن میکندوازچمنهاى اصیل ایرانى است سرعت انتشاراین گیاه به قدرى زیاداست که تمام سطح مزارع رامیگیرداخیرابراى محکم کردن اطراف جویهادربلوچستان آنرابه آن استان برده وکاشتندودرآنجاشروع به رشدوتکثیرکرد،بطوریکه مجال رشدبه دیگرگیاهان ندادوروى این اصل مدت هاکوشیدندتاآنراکنده وازبین ببرند.گلهایش درفاصله خردادوتیرماه ظاهرمیشوندوسبزرنگ بوده وبه شکل سنبله هستندوشمادرتهران هم آنرادرکنارجویهامیبینید.قسمت مورداستفاده این گیاه مفیدبیشترساقه ى زیرزمینى آن است که عده اى به غلط آنراریشه مى دانند،برگ وساقه هوایى آن بى مزه وساقه زیرزمینى آن کمى شیرین-تندوگس است،این ساقه زیرزمینى دودرصدقند،کمى لعاب وچندترکیب دارویى دارد،سیدضیاء الدین طباطبایى این گیاه رادرباغ الهیه کاشته بودوبه مبتلایان سنگ مثانه مجانامیداد.
ساقه هوایى آنرابراى چرندگان بگذارید،زیراآنهاآنراباولع مى خورندوبراى استفاده دارویى به سراغ ساقه زیرزمینى اش بروید.این ساقه هاداراى گره هایى هستندکه فاصله آنها2تا3وحتى چهارسانتى متراست.رنگ آنهازردوکمى شیرین ولعابدارمیباشد.این ساقه هاداراى چندعامل دارویى املاح وپتاس است وبه علت داشتن پتاس ادراررازیادمى کند.خون راتصفیه مینمایدوقلب راتقویت مى کند.زیادکننده ى عرق ونرم کننده ى پوست مى باشد.پس بهتراست شمااین ساقه هارادرآورده،شسته وریشه هاى آنهاراکنده وخشک کنیدودرموقع لزوم ازآنهااستفاده کنید.اگراین ساقه هارابامقدارى ریشه شیرین بیان دم کنید،درمان خوبى براى رفع خشکى زبان وتقویت دستگاه دفع ادرارومعالج قولنج کبدى وسنگ کلیه ومثانه است.عصاره این ساقه هاى زیرزمینى براى مبتلایان به مرض قندمفیداست.ازاین ساقه هابه صورت جوشانده ودمکرده بیست درهزارمیتوان استفاده کرد.شیره برگ وساقه هاى جوان هوایى آن درقولنج کبدى،یرقان وسنگهاى صفراوى سودمندمى باشد.
آشامیدن جوشانده ى ساقه هاى زیرزمینى آن براى پیچش شکم و زخم ها و التهابات مثانه و سختى ادرار و خرد کردن سنگهاى داخلى مجاری ادرار مفید مى باشد. این جوشانده در تبهاى شدید و بیمارى سل تجویز شده و بسیار نافع است ، ضماد ساقه زیرزمینى من جهت التیام زخمهاى تازه و ورمهاى گرم و جلوگیرى از آبریزش بینى تجویز شده است . ضماد خاکستر گیاه جهت بند آوردن خون بواسیر و فرو بردن ورمها و بهبود زخم هاى چرکى و خونى سودمند مى باشد.
بذر آن نیز پیشاب آور (ادرار آور)بوده از قى و اسهال جلوگیرى مى کند و براى سنگهاى داخلى و التیام زخم ها و رفع التهابات نافع است . براى کلیه ى امراض که نتیجه کمى ترشح غدد داخلى باشد، مفید مى باشد و در بیماریهاى کبدى ، یرقان و نقرس آنرا توصیه کرده اند. حساسیت هاى مزمن و اختلالات هاضمه و امراض جلدى با نوشیدن جوشانده ى من برطرف مى شوند.
براى درمان برنشیت کهنه ، شیره ساقه گیاه را بگیرید و روزى سه قاشق چایخورى نوش جان کنید، شیره و ساقه و برگ تازه اش خاصیت نرم کننده دارد و سرفه هاى پى در پى را معالجه مى کند و ضد ورم مى باشد.
سى گرم از ساقه زیرزمینى خشک آن در یک لیتر آب و هشت گرم ریشه شیرین بیان و مقدارى پوست لیمو براى کلیه اختلالات معدى ، یبوست و نفخ مفید است .
